Leren van buiten de zorg? Ieder z’n eigen iDeal!
Leer van elkaar en van wat er ook buiten de zorg gebeurt, is een bekend credo. Terecht, maar de praktijk is weerbarstiger. De sector loopt vast in het idee dat we zo verschillend zijn. Terwijl er daadwerkelijk maar een essentieel onderdeel écht uniek is in de zorg.
Ik las een mooi opiniestuk op Zorgvisie van Aura Vernooy-Geerling en Nico van Weert (Strategie & Advies Nictiz) over het zoeken naar leerpunten met succesvolle technologische implementaties buiten de zorg. Met name met focus op gegevensuitwisseling, maar de lessen zijn uniform.
Het helpt vaak om naar buiten te kijken en te beoordelen wat daarvan toepasbaar is binnen zorg. Dat doen we bij BeterDichtbij ook graag en vaak. Er zijn zelfs mensen die daar een boek over schrijven (of niet, Joris Arts).
Zoek initiatiefnemers met ambitie, laat hen de daad bij het woord voegen door zelf te beginnen. En hou focus, ga niet voor een alles-in-één oplossing maar baken je dienst af. Klinkt dat bekend? Voor ons wel.
In het artikel komen succesfactoren naar voren die sectorinitiatieven als SURF en iDeal geholpen hebben: Zoek initiatiefnemers met ambitie, laat hen de daad bij het woord voegen door zelf te beginnen. En hou focus, ga niet voor een alles-in-één oplossing maar baken je dienst af. Klinkt dat bekend? Voor ons wel. En zelfs het kopje ‘Investeren’ is bij BeterDichtbij gelukt; met fijne partners NVZ en SAZ.
Alleen dan fast-forward naar de dagelijkse praktijk. En daar loopt het vast. Deels om de goede analyse die David Baden plaatst op een post; er is bijvoorbeeld geen wederzijds economisch belang van uitwisseling (bij ‘geld’ wel). Evengoed hebben we volgens mij met elkaar een gedeeld economisch belang, gezien de exploderende kosten.
Maar er is nog wat anders aan de hand..
In de zorg is een breedgedragen misverstand dat zorginstellingen qua techniek uniek zijn. Gevolg is dat men vastloopt in de eigen (veronderstelde) complexiteit en dit gevoel van ‘uniek zijn’, met de wens om dan ook maar eigen unieke oplossingen te realiseren. Alsof geld pinnen bij de Rabobank anders werkt dan geld pinnen bij de ING. Terwijl bijvoorbeeld een digitale afspraak maken bij ziekenhuis 1 echt niet anders hoeft te zijn dan een afspraak maken bij ziekenhuis 2. Om nog niet maar te beginnen over (digitale) communicatie…
Er is feitelijk maar één unieke factor in de dienstverlening van een ziekenhuis, en dat zijn de zorgverleners.
Er is feitelijk maar één unieke factor in de dienstverlening van een ziekenhuis, en dat zijn de zorgverleners. Zij maken uiteindelijk als echte mensen het verschil bij hun eigen patiënten en zetten de (generieke) digitale diensten in op basis van hun expertise en kennis zodat het voor hun patiënten en henzelf goed werkt.
Alleen dan moet je de zorgverleners wel allemaal dezelfde (digitale) instrumenten geven om hun werk fijn te kunnen doen. En niet de lokale versie van Ideal of SURF. En het kan, kijk maar naar CumuluZ en het laatste nieuws..
Laten we nou eens stoppen om lokale inrichtingen, eigen IT en digitale diensten en projecten in de zorg als uniek te beschouwen. En een keer echt leren van andere sectoren, over schaalbare en succesvolle digitale concepten zoals de eerdergenoemde initiatieven als Surf en Ideal.
Dan hebben we zelfs nog eens kans dat alle energie en investeringen die er op dit gebied telkens weer in gestoken worden, echt bij elkaar komen. En zo samen merkbaar een verschil maken voor zorgverleners én hun patienten.
Credits: foto bij dit artikel is van ARGIBALD. Je kunt hier de ansichtkaart bestellen.