“Je weet gewoon dat er aandacht voor je is, en kunt altijd je vragen stellen”
Hoe pak je je leven weer op na een hartinfarct? Dirk (54 jaar) zit hier middenin, nadat hij vorig jaar door een infarct werd getroffen. Na een operatie en een week opname bij onder andere de hartbewaking van het Wilhelmina Ziekenhuis Assen, ging hij weer naar huis. Daar nam Ans Beens, coördinator hartrevalidatie van het ziekenhuis, contact met hem op. Vanuit huis spreekt Dirk veel met Ans, digitaal via BeterDichtbij. “Je bent toch wel onzeker, dan is het fijn dat je met iemand kan sparren. In wezen nam ze me digitaal bij de hand.”
Dirk vertelt: “Ik voelde het infarct opkomen, ik herkende het van mijn EHBO-cursussen. Ik belde 112 en zei: ‘Ik denk dat ik een infarct heb, kunnen jullie een ambulance sturen?’ Binnen 6 minuten waren ze er en na 1,5 uur lag ik op de OK in het academisch ziekenhuis in Groningen om gedotterd te worden. Dezelfde avond werd ik nog overgeplaatst naar het Wilhelmina Ziekenhuis Assen, eerst op de hartbewaking en daarna op de verpleegafdeling. Er is heel goed voor me gezorgd, ik heb veel respect voor de verpleegkundigen van zowel de hartbewaking als van de verpleegafdeling. Ze werken heel hard en blijven toch altijd vriendelijk. Na een dag of zes in Assen, werd ik ontslagen uit het ziekenhuis en ging ik weer naar huis.
Natuurlijk is het spannend om weer naar huis te gaan, maar ik was ook blij om weer in mijn eigen vertrouwde omgeving te zijn.”
Thuis, met Ans digitaal dichtbij
“Eenmaal thuis kreeg ik een berichtje van Ans, via BeterDichtbij. Ik had de app al omdat ik al in het ziekenhuis liep voor mijn reuma. Ans bood me aan om mijn spin in het web te zijn. Zij zou me begeleiden in het contact met alle organisaties en afdelingen binnen het ziekenhuis waar ik mee te maken kreeg. Er komt op zo’n moment best veel op je af: hoe ga je met je werk om, ik heb een onregelmatige en intensieve baan als rechercheur. Hoe bouw je weer conditie op, ga je in de toekomst om met stress, enzovoort. Ik ben onder andere fysiotherapie gaan volgen en heb stressreducerende cursussen gevolgd. Ans bracht me in contact met de medisch maatschappelijk werker van het ziekenhuis. Ik wist niet dat die er was, maar dankzij Ans wel.”
Altijd even contact kunnen zoeken met elkaar
“Je kunt via BeterDichtbij je vraag stellen wanneer het jou uitkomt of op het moment dat het je te binnen schiet. Ik probeerde wel eens vragen te bewaren tot ik weer een afspraak had in het ziekenhuis, maar dan vergeet je het toch. Alles wat ik wilde weten met betrekking tot mijn infarct kon ik zo kwijt bij Ans. Ik kreeg binnen 2 tot 3 dagen antwoord, en bij spoed bleef ik bellen. En als Ans er even niet was, nam haar collega Margriet het netjes over. Het is echt een hulpmiddel om je vragen te stellen, en er niet alleen mee te blijven lopen.
Zo had ik een tijdje wat hoestklachten. Ik stuurde haar een bericht waarin ik dit bij Ans aangaf en vroeg haar: ‘wat kan de oorzaak zijn, denk je? Ik heb dit en dit al gedaan?’ Daar hebben we toen even over gechat met z’n beiden.
Ik had ook een tijdje last van duizeligheid. Daar heeft Ans me toen informatie over gestuurd via de thuismeten app, die ik ook gebruik. Het is echt maatwerk. De antwoorden die je krijgt zijn echt op jou persoonlijk gericht.
Ik ben na de operatie opnieuw met spoed naar het ziekenhuis gegaan, omdat er na de operatie toch nog vocht achter mijn longen was gekomen. Bij thuiskomst heb ik dit via de BeterDichtbij app gemeld aan Ans. Ik kreeg van haar een appje terug met de vraag: ‘hoe gaat het nu met je?’ Ik heb toen aangegeven wat er aan de hand was, het bleek de medicatiemix te zijn. Dit heeft Ans toen besproken met de cardioloog. Het hoeft helemaal niet veel te zijn, je weet gewoon dat er aandacht voor je is.”
Steun en toeverlaat
“Als Ans mijn vraag niet kon beantwoorden, dan zette ze die uit naar collega’s in het ziekenhuis. Zij krijgt andere zorgverleners toch beter te pakken. Eigenlijk is ze de poort naar de cardioloog en andere zorgverleners.
Ik vergeet ook nooit meer dat ze vroeg: ‘hoe lang denk je met herstel van je infarct bezig te zijn?’ Ik zei toen vier tot zes weken. Ans antwoordde toen: ‘ik denk aan maanden’.
Het gaat nu goed met me. Ik kan mijn werk weer opbouwen met een uur per dag. Ik wil wel graag meer, maar ik moet er echt de tijd voor nemen.
Ans was echt mijn steun en toeverlaat in een periode waarin veel voor mij onbekend en onzeker was. Ze kent mijn verhaal en weet ook hoe ze mij kan helpen. In wezen neemt ze je digitaal een beetje bij de hand. Van: oké dit heb je, vervelend dat dit je overkomen is, maar we gaan nu zorgen dat je weer beter wordt. Je bouwt toch een relatie op met elkaar. En dat terwijl ik Ans nooit fysiek heb gezien. Je bent na een infarct de eerste periode onzeker, wat moet je doen en wat moet je vooral niet doen. Ik kon hier met Ans over sparren en ben echt blij dat ze er was. Ans heeft mij in de periode dat ik aan het revalideren was echt ontzorgd, wat heeft bijgedragen aan een goed herstel. Daar ben ik haar dankbaar voor.”
Zorg van ziekenhuis naar huis
Het Wilhelmina Ziekenhuis Assen zet vol in op digitale zorg voor alle patiënten. Iedereen met een eerste afspraak met een van de zorgverleners in het ziekenhuis, krijgt daarom BeterDichtbij aangeboden voor laagdrempelig contact. Voor Ans Beens, al ruime tijd werkzaam in het Drentse ziekenhuis als coördinator hartrevalidatie, werkt het niet alleen makkelijk voor haar patiënten en voor haar, maar geeft het ook de mogelijkheid om zorg op maat te bieden.
“De patiënt neemt contact met mij op als er zorg nodig is. En bij een niet pluis gevoel vanuit ons, leggen we zelf natuurlijk contact via BeterDichtbij. Je biedt zo zorg op maat, het is echt een verschuiving die plaatsvindt. Mijn collega Margriet en ik lezen elke werkdag de vragen vanuit de BeterDichtbij app. En twee keer per week krijgen ze een uitgebreide vragenlijst via de thuismeten app van Luscii. Mijn werk verandert hier zeker door, je hebt op een andere manier contact met je patiënten. En ik kan thuiswerken, wat voorheen nooit kon. Maar eerlijk is eerlijk: ik ben ook wel heel blij als ik iemand fysiek kan zien. Als ik dan vandaag thuiswerk, ben ik blij dat ik mijn patiënten en collega’s morgen weer zie ik het ziekenhuis.”